تحصیلات آکادمیک می تواند تأثیر مثبتی بر پیری مغز داشته باشد
مقاله ی Academic education can positively affect aging of the brain در دانشگاه زوریخ در 22 دسامبر 2021 منتشر شده و اطلاعات جالب توجهی رو در مورد آموزش و یادگیری تا سالمندی به دست آورده است:
«تاثیرات آموزش خوب و یادگیری تا سالمندی میتواند گسترش پیدا کند. یافته های اولیه یک مطالعه بلندمدت نشان میدهد که برخی از فرآیندهای تخریبی در مغز دانشگاهیان کاهش می یابد. مغز آنها بهتر می تواند محدودیت های شناختی و عصبی مرتبط با سن را جبران کند. تحصیل خوب راهی عالی برای شروع یک شغل موفق و رشد شخصیت شماست. اما آیا تحصیلات می تواند تاثیر مثبتی بر مغز ما با افزایش سن داشته باشد؟ تیمی از محققان تحت برنامه اولویت پژوهشی دانشگاه "دینامیک پیری سالم" به رهبری لوتز یانکه، استاد عصب روانشناسی در دانشگاه زوریخ، اکنون این سوال را در یک مطالعه طولانی مدت بررسی کرده اند.
محققان بیش از 200 شهروند سالخورده را به مدت بیش از هفت سال تحت نظر گرفتند. شرکت کنندگان در مطالعه تحت تأثیر زوال عقل قرار نگرفته اند، هوش متوسط تا بالاتر از حد متوسط دارند و زندگی اجتماعی بسیار فعالی دارند. آنها از نظر عصب آناتومیک و همچنین عصب روانشناختی با استفاده از تصویربرداری رزونانس مغناطیسی در فواصل زمانی معین مورد بررسی قرار گرفتند. بر اساس تجزیه و تحلیل های آماری پیچیده، محققان توانستند نشان دهند که تحصیلات آکادمیک تأثیر مثبتی بر انحطاط مغز مرتبط با سن دارد.
یافتهها نشان داد که در طول هفت سال، شهروندان سالخورده با پیشینه تحصیلی، افزایش قابلتوجه کمتری در این علائم معمولی انحطاط مغزی نشان دادند. هاتز خلاصه میکند: «علاوه بر این، دانشگاهیان نیز اطلاعات را سریعتر و دقیقتر پردازش میکنند - به عنوان مثال، هنگام تطبیق حروف، تعداد الگوها. کاهش عملکرد پردازش ذهنی آنها در کل کمتر بود.
این یافتهها به یافتههای اولیه سایر گروههای تحقیقاتی اضافه میشود که دریافتهاند آموزش تأثیر مثبتی بر پیری مغز دارد. مطالعات قبلی همچنین نشان می دهد که سرعت پردازش ذهنی به یکپارچگی شبکه های عصبی در مغز بستگی دارد. اگر این شبکه ها تحت تأثیر قرار گیرند، سرعت پردازش ذهنی کاهش می یابد.
حتی با وجود اینکه هیچ رابطه علّی بین تحصیلات و کاهش انحطاط طبیعی مغز تاکنون یافت نشده است، حداقل موارد زیر محتمل به نظر می رسد: "ما گمان می کنیم که سطح بالای تحصیلات منجر به افزایش شبکه های عصبی و شناختی در طول زندگی افراد می شود. لوتز یانکه، عصبروانشناس، میگوید: «در سنین بالا، مغز آنها بهتر میتواند هر گونه نقصی را که رخ میدهد، جبران کند. این عصب روانشناس اضافه می کند که ممکن است مغزهایی که در سنین بالا فعال هستند کمتر در معرض فرآیندهای انحطاط قرار گیرند، اگرچه این امر باید در دوره بعدی مطالعه طولانی مدت در حال انجام تأیید شود.»