جوزدگی مجازی !
باید باور کنیم نبض بازار و جذب مشتری را کسی در دست میگیرد که تسلط کافی و مهارتهای لازم در این شاخه را داشته باشد. باید باورکنیم کسی در تکنولوژی و فضاهای مجازی رشد خواهد کرد و به توسعهی اقتصادی و تجاری بزرگ میرسدکه ابتدا آگاهی و دانش و تخصص و بعد از آن تجربهی لازم و بایدی را در زمینهی مورد نیاز ما داشته باشد.
اگرچه این روزها، شاهد رشد بیش از حد فضاهای مجازی در ایران هستیم اما باید گفت که قالب این داستانها نه تنها کارشناسی نشده است بلکه صرفاً موجی است فراگیر که حتی اگر فردی دانش و معلومات ملزوم این کار را هم بلد نباشد و صرفاً تجربهای مختصر بدون دانش و آگاهی داشته باشد میتواند تا حدودی موفق شود.
مدل راه انداختن کسب و کار و جستجوی سرمایه گذار، مدل دهه نود و سالهای آغازین قرن جدید در آمریکا بود. امروز، چه درآمریکا و چه در ایران و هر نقطهی جدید، مدلهایی که خلاقانه و پایدار باشند و بتوانند ثروت و ارزش را از درون و نه با سرمایه گذاری خارجی خلق کنند، احتمالاً آیندهی درخشانتری را تجربه خواهند کرد.
بهشت ثروت دورتر شده و پل صراط آن باریکتر. تکنولوژیستها – اگر مدیریت و اقتصاد و فلسفهی تکنولوژی دیجیتال را عمیق و با روح و جان نفهمند – به راحتی گذشته به بهشت نمیروند.
یادم هست چند سالی که درگیر کارهای طراحی و پیادهسازی سایتها بودم یکی از مشکلات عمده و البته مهم این بود که اگر تو با کاربر عادی مواجه باشی و البته راهبری که قرار است آن سیستم را تحویل بگیرد، دانش و تخصص و حتی سواد سایت را هم نداشته باشد و همین جاست که کار سختتر و سختتر میشود و تو مجبور خواهی شد برای مشکلات ناشی از آن سایتها و شرکتها، مدیران غیرمتخصص و ناآگاهی در این زمینه را متقاعد سازی تا به خود بقوبولانند که این شرکت یا سیستم از بعد تخصص و مشاورهی وبسایت معیوب است و هرگز یک شرکت معیوب نمیتواند کار سالم و حرفهای را به مشتری ارایه بدهد.
پس قبل از تجربهی کاری داشتن حداقل دانش و تخصص لازم و بعد از آن تجربه میتواند سبب رشد و ارتقای سازمانها شود.
چه خوب که اگر مدیریت سازمان یا نهادی را برعهده داریم قبل از استفاده از سمتهای تحکم و مدیریتی خود، به افرادی که دانش و تجربهی لازم و کافی در حوزههای مورد نیاز کسب وکار ما را دارند مراجعه و مشاوره بگیریم