کمال گراهای همه چیز تمام...

آدمای کمال گرا هم خودشون رو عذاب میدن هم بقیه ای رو که با اونا نشست و برخاست دارن.

آدمای کمال گرا ، با اعمال زور و فشار برای انجام کارها به بهترین شکل ممکن ممکنه باعث اذیت و آزار اطرافیان بشن.

پدر و مادرهای کمال گرا با دادن احساس شرم به فرزند یا فرزندان شون، عزت نفس اونا رو لگدمال می‏کنند.

کافیه اون فرزند بزرگ بشه و در شرایطی واقع بشه که کاری رو به هر دلیلی نتونه عالی و احسنت انجام بده اون وقته که اضطراب کافی نبودن، کامل نبودن میاد سراغش و تبدیل میشه به یه فرد همیشه مضطرب که اگر توسط اطرافیان تایید و یا تشویق نشه دچار افسردگی هم خواهد شد.

آدمای کمال گرا همه چیز رو دچار نقص می بینن در صورتی که موفق نشن کاری رو کامل و کافی انجام بدن. یه حس عذاب وجدان همیشه همراه شون هست تا وقتی کاری رو که دوست داشتن خیلی کافی و کامل انجام بدن از کیسه ی روانی شون بکشن بیرون و شروع کنن به احساس شرم.

آدمای کمال گرا، آدمای اطراف شون رو از خودشون فراری میدن. چون حتی اگر شما به بهترین شکل ممکن هم کاری رو به اندازه ی توان و مهارت تون انجام بدین، بازم بعدها که آدم بهتری بیاد سراغشون نسبت به کار شما ایرادگیر میشن و یه الگوی کامل و بی نقصی در ذهن شون وجود داره که باید اونها رو به اون کاملاً نزدیک کنه.

احساس غالبی که پدر یا مادر کمال گرا به فرزندشون میدن چیه؟ حس شرم.

به محض اینکه بچه در موقعیت این احساس قرار بگیره و این حس رو تجربه کنه، تمام تلاشش رو می‏کنه که مورد قبول شما واقع بشه و البته تبدیل میشه به یک فرد مهرطلب هم!

کمال گرایی بعضا باعث اهمال کاری هم میشه. یعنی به تعویق انداختن کارها به صورت مکرر. چون تا شرایط ایده آل نشه، تا تمام فرصت ها به طور کامل مهیا نباشه فرد دست به کاری نمیزنه و مدام امروز و فردا می‏کنه.

ازدواج کمال گراها هم با خطر مواجه میشه. یعنی تا صاحب خونه نشه، نه ماشین نداشته باشه، تا تحصیلاتش تموم نشه، تا مدرکش رو نگیره، تا... اینقدر این تاها ادامه پیدا می‏کنه که فرد نفر مقابل هم دست از ازدواج با فرد کمال‏گرا بکشه و البته سن فرد هم میره بالا و دیگه فرصت‏های بهتری ممکنه سراغش نیاد.

خلاصه اینکه شما هرقدر هم موفقیت های ظاهری داشته باشین، هیچ وقت به چشم یک فرد کمال گرا نمیاین چون اونا توی ذهن شون هم دنبال بهتر از شما می گردن و البته کمال گراها ویژگی های رفتاری دیگه ای هم دارن که من لو نمیدم :)

کمال گرایی نیاز به درمان داره. چون آدمهای مبتلا به وسواس حتماً کمال گرا هم هستن.

چه خوب که وقتی نشانه های هر اشکالی رو در روان مون می بینیم سراغ درمانگری بریم که بتونه به ما در موضوع کمک کنه.