فرار از مشکلات ممنوع

فرار از مشکلات ممنوع

آنتونی رابینز

سخنران و نویسنده‌ی مشهور بین‌المللی

چندین سال پیش شرکتی افتتاح کردم و در آن مشغول به کار شدم. مدت چند سال سر از پا نمی‌شناختم و تلاش می‌کردم و بسیار موفق هم بودم. همچنین اوضاع مالی بسیار عالی بود. توانسته بودم فرارت از همه‌ی محدودیت‌های خود قدم بردارم و رشد کنم، هر کاری از من ساخته بود.

بعدها فهمیدم شریک و همکارم اختلاس کرده و قرض بالا آورده است! مشکل کوچکی نیست، نه؟ همه می‌گفتند محال است بتوانم این مشکل را حل کنم، اما گوشم به این حرف‌ها بدهکار نبود.

یک سال طول نکشید که راه حلی پیدا کردم و اوضاع را متحول ساختم. این مشکل باعث شد امروزه با هر مشکل دیگری که مواجه شوم، حل آن برایم ساده باشد. اصلاً خودم را نمی‌بازم. فوری از خود می‌پرسم چه کار باید بکنم که وضعیت را به نفع خود تغییر دهم؟ و هم مشکل را حل کنم و هم موفقیت دیگری از آن به دست آورم؟ از خود می‌پرسم چگونه می‌توانم از آن هم برای امروز و هم فردای خود استفاده کنم؟

در باتلاق نیفتید

وقتی عصبانی و ناراحت هستید در مشکل خود به دام می‌افتید. هر چه بیشتر عصبانی شوید و دست‌وپا بزنید، بیشتر در باتلاق مشکلات فرو خواهید رفت. اگر مدام روی مشکل و نه به راه حل تمرکز کنید، تنها مشکلات را دیده و راه‌حل‌ها را نخواهید یافت.

فرار از مشکلات ممنوع

وقتی ما انسان‌ها با مشکلی مواجه می‌شویم روی خود را برمی‌گردانیم و دوست داریم وانمود کنیم که هیچ مشکلی وجود ندارد. می‌خواهیم باغچه یا باغی زیبا و پرگل داشته باشیم اما وقتی با علف‌های هرز مواجه می‌شویم خود را می‌بازیم.

خودمان را گول می‌زنیم و با گفتن این جمله که: «کدام علف هرز؟ باغچه‌ی من پر از گل‌های زیباست. یک دانه علف هرز نمی‌توانی پیدا کنی.» خود را فریب می‌دهیم. بهترین روش برای فرار از مشکلات آن است که به روی خودمان نیاوریم که مشکل داریم و مشکلات را انکار کنیم. همان کاری که بسیاری از ما در زندگی انجام می‌دهیم.

دوستای خوبم، هرگز نمی‌بایست از مشکلات روگردان باشیم. شاید بهتر باشد بعضی وقت‌ها از حضور و وجود مشکل هیجان‌زده شویم. من وقتی در زندگی شخصی یا کاری خود با مشکلی مواجه می‌شوم می‌گویم: «مشکل پیش آمده که بسیار هیجان‌انگیز است!؟» در این مواقع از واژه‌ی هیجان‌انگیز استفاده می‌کنم تا احساسی را که در قبال آن دارم تغییر دهم! برای توصیف مشکل و مسأله‌ی خود می‌توانم از واژه‌های دیگری استفاده کنم اما این کار را نمی‌کنم و معمولاً سعی می‌کنم از واژه‌های مثبت‌تری استفاده نمایم.

نخستین قدم آن است که خودمان را نبازیم و ناراحت و عصبانی نشویم. چون وقتی عصبانی هستیم نمی‌توانیم روی راه‌ حل‌ها تمرکز کنیم. چنان چه بر مشکلات تمرکز کنیم و مدام بگوییم: «آه خدای من چرا همیشه این بلاها سر من می‌آید» به جایی نخواهیم رسید.

درس‌آموزی از مشکلات

دوستان و عزیزان من، گاهی‌اوقات درد و رنج بهترین دوست و معلم ماست. گاهی درد و رنج مطالبی به ما می‌آموزد که لذت و شادی هرگز نمی‌تواند بیاموزد. گاهی‌اوقات به هنگام رویارویی با مشکلات است که شروع به تفکر و تعمق می‌کنیم و پوست می‌اندازیم و آب‌دیده می‌شویم.

تعمق و تفکر کمک می‌کنه نکته‌های اساسی و کلیدی را درک کنیم و این نکته‌ها هستند که در نهایت موجب رشد و پیشرفت ما می‌شوند. اما آیا این بدان معناست که به دنبال مشکلات و دردسرها بگردیم؟ خیر. نیازی نیست به دنبال آن‌ها باشید. شاید بگویید که دیگر خسته شده‌اید و به مشکلات بیشتری نیاز ندارید. اما واقعیت امر آن است که دارید خودتان را گول می‌زنید. زیرا تا زمانی که انسان زنده است، گه‌گاهی در زندگی‌اش با موانع و مشکلاتی مواجه می‌شود. سعی نکنید بر آن سرپوش بگذارید. با آرامش آن را حل کنید و از آن‌ها درس بیاموزید.

همواره در آینده با موقعیت‌هایی مواجه خواهید شد که در آن‌جا آموخته‌هایتان کمکتان خواهد کرد و مفید خواهد بود. آموخته‌هایی که نتیجه‌ی مشکلات و دشواری‌های گذشته است. لحظه‌ای به تمام آنچه مشکلات به شما آموخته‌اند نگاه کنید. شگفت‌انگیز است که چقدر از مشکلات و سختی‌های زندگی می‌آموزید و رشد می‌کنید بی‌آن‌که خودتان بدانید.

 

رمز موفقیت: از تجربه ها درس بگیریم

تجربه چیست ؟ بهترین تعریف تجربه را من در جمله ای از اسکار وایلد یافتم،
" تجربه نامی است که هر کس بر خطاهای خود می گذارد."
به نظر من این خطاها ، خطاهایی هستند که شما وقتی از آنها درس گرفتید و دیگر تکرارشان نکردید تجربه نامیده می شوند. و انسانیت و حس نوعدوستی باعث می شود که شما این تجربیات را به عنوان دانش در اختیار دیگران و حتی نسل های آینده قرار دهید تا آنان از این دانش برای قدم های بعدی استفاده کنند. شکل ابتدایی در انتقال این تجربه ها به صورت ضرب المثل های ساده است که همانطور که دیل کارنگی گفته است،
" ضرب المثل های ساده نتیجه تجربیات ملت هاست که از طریق نسل ها سینه به سینه نقل شده و به ما رسیده است."
پس هر چه می توانید از اشتباهات دیگران چیزهای جدید بیاموزید ، چون شما وقت کافی برای همه این تجربیات نخواهید داشت(آلفرد شین ولد). پس چرا ما وارد دور باطل " تجربه را دوباره تجربه کردن" می شویم . مثلا والدین، معلمین و بزرگان در مورد مسائلی به ما پند و اندرز می دهند ، از اشتباهات خود می گویند ، توصیه ها و مشاوره های رایگانی در اختیار ما می گذارند که برخی از آنها را به قیمت گرانی به دست آورده اند و ما  حتی در کتاب ها از تجربیات گذشتگان می خوانیم و در مهمانی ها و محفل های خانوادگی از پدربزرگ ها و مادر بزرگ هایمان ضرب المثل های آموزنده و گاه طنزآمیز می شنویم اما به سادگی از آنها رد می شویم و بی اهمیت می پنداریمشان و به این صورت است که تجربه ی گذشتگان را دوباره تجربه می کنیم . و گاه یک تجربه را مجددا و مجددا تکرار می کنیم. این دور باطل من را یاد جمله ی معروف آندره ژید می اندازد ،
" همه چیز گفته شده است ولی تا زمانی که کسی نمی شنود ما ادامه می دهیم و دوباره از ابتدا شروع می کنیم ."
و بدتر از آن این است که می خواهیم خودمان همه چیز را تجربه کنیم . به قول لقمان حکیم،
" پسرم بزرگترین نفرین آن است که همه چیز را تجربه کنی."
آزموده را دوباره آزمودن و همه چیز را تجربه کردن دیگر وقتی برای ما نمی گذارد تا به جلو حرکت کنیم و موضوعات جدید دیگر را بیازماییم و تجربه های نو کسب کنیم .زندگی افراد موفق سراسر عمل به پند گذشتگان و درس گرفتن از اشتباهاتشان بوده است . آنها با این کار نیمی از راه را در رسیدن به هدف هایشان پیموده اند .آنها باور دارند که یک راه را چندین بار پیمودن به امید گرفتن نتایج متفاوت ، حماقت و کاری بس بیهوده است .آنها اشتباهات خود را توجیه نمی کنند و آنها را می پذیرند به همین دلیل اشتباه خود را مجددا تکرارنمی کنند و به آن به عنوان یک شکست نگاه نمی کنند بلکه آن را تبدیل به فرصتی با ارزش برای یادگیری می کنند. در آخر این که فرق آدم های موفق و ناموفق در آنچه که دارند نیست، بلکه در این است که با توجه به امکانات و تجربه های خود، چه می بینند و چه می کنند ( آنتونی رابینز ).