میزان خیرخواهی شما برای دیگران و اثر آن در عالم هستی
دکتر ویکتور فرانکل روان پزشک و پایه گذار مکتب معنادرمانی نقل میکند:
ساعت سه و نیم شب زنی به من تلفن زد که قصد خودکشی داشت؛ اما کنجکاو بود که بداند نظر من در این باره چیست. با تمام قدرت، نظر مخالفم را با این راه حل بیان کردم و سی دقیقه کامل برای او حرف زدم! در نهایت گفت به جای اینکه به زندگیش خاتمه بدهد، به دیدن من به بیمارستان خواهد آمد... .
اما وقتی مرا دید متوجه شدم که حتی یک کلمه از حرفهای من در او اثر نکرده!
تنها دلیلش برای خودکشی نکردن این بود که تلفن او در نیمه شب، نه تنها من را عصبانی نکرده بلکه در نهایت شکیبایی، سی دقیقه هم برایش حرف زده بودم؛ به این ترتیب او پی برده بود که دنیایی که در آن چنین از خودگذشتگی اتفاق می افتد به یقین ارزش زیستن دارد...
ما و برخوردهای ما در این عالم پر رمز و راز با انرژی و فرکانس بیشتری به سمت مان بازمی گردد تنها بسته به این دارد که قلب ما آیینه ی چه رفتار و گفتاری است و از ذهن ما کدام افکار باعث جذب و تجلی موهبت ها و یا حتی مشکلات خواهد بود.
به یقین اگر شما توانایی و مهارت این را دارید که بدون قضاوت و سرزنشگری و با دادن امید به کسی راهی برایش بگشایید، مشکلی از دیگران را حل کنید و یا غمی و ناراحتی را از روی قلبش بردارید و به جایش همدلی و همدردی از شما دریافت کند با ارزش ترین کار این عالم را دارید چرا که بسیاری انسان ها عادت به تزریق ناامیدی و کنایه زدن در رفتار و گفتار را دارند که بدون آنکه آگاه باشند به زندگی کسی لطمه ای می زنند که شاید تا سالها نتوان آن را جبران کرد.
