پذیرش احساسات باعث عزت نفس پایدار می شود
پذیرش احساسات ما را به سمت رفتار بهتری سوق می دهد. شخصیت سالمتر و به همین میزان نیز پذیرش خود، پذیرش در مخاطب را نیز بالا خواهد بُرد.
پذیرش احساس شادمانی، عشق، دوستی، حس رضایت از زندگی یا عدم رضایت از آن، حس خشم و یا نفرت نسبت به چیزی یا کسی، حس نوع دوستی نسبت به خود و یا دیگران، حس غم و ناامیدی و یا خوشحالی و امیدواری و حس هایی که ما در هر لحظه از زندگی می توانیم آنها را تجربه کنیم.
احساس بخش جدایی ناپذیر از روان انسان است. افرادی که بیشتر برمبنای احساس تصمیم می گیرند تا منطق و عقل بیشتر باید متوجه این مسأله باشند که نادیده گرفتن احساسات میتواند لطمه ای به روان آنها باشد.
دو سه روز قبل پادکستی از جناب آقای شعبانعلی در رابطه با عزت نفس گوش می کردم که مطالب قبلی خلاصه ای از این پادکست بود که در برایتان به اشتراک گذاشتم. ایشان داستان جالبی از یک معاشرت تعریف می کردند و آن اینکه:
«ماشین جدیدی خریده بودم و فرصتی دست داد تا به دیدار رفیقم بروم. رفیقم اتفاقاً متخصص علوم روانشناسی و کار در حوزه ی روان شناختی بود. همان لحظه که ماشینم را دید، شروع کرد به ایراد گرفتن که با این پول می شد ماشین بهتری سوار شوی، با این پول می شد چنین و چنان کنی و این چه ماشینی است که خریدی و اصلاً هم به درد نمی خورد و ... خلاصه ی این حرفها.»
در نهایت کلام حرف و نکته ی جالبی زد و آن هم اینکه:
«ببخشید محمدرضا من امروز حسادتم را زندگی نکردم و چون تو دم دستم بودی، حسادتم را روی تو خالی کردم. حالا هم حالم بهتر شده و بروم خانه دیگر سر خانواده و همسرم خالی نمی کنم.»
همین بیان ساده و صمیمانه می تواند برخورد نفر مقابل را نسبت به ما تغییر بدهد. درست است همه ی ما انسان هستیم و انسان کامل نیستیم. همه ی ما ممکن است در بخشی از روز دچار حس حسادت بشویم هرچند که این حرف اساساً مبنای علمی ندارد و ما در تست کتل می توانیم این را جزء نکات شخصیتی فرد بدانیم که مثلاً در بعضی اشخاص حسادت تقریباً وجود ندارد یا می تواند وجود داشته باشد که در افکار، رفتار و گفتار نمود پیدا میکند ( به این اشاره می شود که حسادت ژنتیک است و از طریق وراثت منتقل می شود. بحثی که ما در ازدواج به آن می پردازیم که مادری که حسادت دارد و دائم خودش و دارایی های خودش را با دیگران مقایسه میکند، فرزندان حسود نیز تربیت خواهد کرد.) بهرحال بپذیریم که انسان ممکن است گاهی دچار حسادت بشود پس می توان این را با بیانی ساده و صمیمانه ابراز کرد و البته درصدد اصلاح آن برآمد. اینکه فردی در سنین جوانی و میان سالی هنوز هم حسادتش را زندگی میکند و با آن به دیگران لطمه می زند قابل پذیرش شاید نباشد اما با لطمه ای کمتر به خود و دیگران میتوان در صدد رفع آن بود.
احساسات مان را بپذیریم، متوجه باشیم آنها به ما آسیب نمی زنند، اگر بتوانیم راه دسترسی و شناخت به آنها را شناسایی کنیم و در نهایت به جای ابراز نکردن و یا حرف نزدن از آنها با بیان ساده و صمیمانه هم به خود آسیب زنیم و هم به دیگران.
یادمان باشد بیان احساسات به شکل درست و صمیمانه و گفتگو از آنها مهارتی است که نشانه ی شجاعت و عزت نفس خوب است.
